1. Joy, masofa, yo‘l kabilarning oxirgi chegarasi, etagi, oxiri.
Poyoni ko‘rinmaydigan dala.
▬
Binafsha, lolalardan gilam to‘shalgan tog‘-qirlarni kezib, poyoniga yetolmaysiz.
N. Safarov, Olovli izlar
Nizomjon shu topda shunday kuchli bo‘lib ketgan ediki, bir o‘zi mana shu poyoni yo‘q cho‘lni ag‘dar-to‘ntar qilib tashlashga qodirdek edi.
S. Ahmad, Ufq
Qamishlar ikki odam bo‘yi o‘sgan, poyoni ko‘rinmas, shabadada bir ohangda mungli shovullardi.
G‘. G‘ulom, Feruza
2. Ish, gap, voqea-hodisa kabilarning oxiri, intihosi.
Hikoyani poyoniga yetkazmoq.
▬
Umrning poyoni ko‘ringan paytda uy qayg‘usiga tushdim.
Yoshlik
G‘azal poyoniga yetdi. Tabibiy kamtarona kulumsiradi. Haryondan olqishlar eshitildi.
S. Siyoyev, Avaz
[Maysara:] Shu xiyonatkorlarning jazosini berish uchun boshlagan ishimni poyoniga yetkazay.
Hamza, Maysaraning ishi
Bu so‘zingning, dilbar, yo‘qdir poyoni.
Alpomish
3. ko‘chma hma So‘ng, chek, nihoya (his-tuyg‘u, kechinma kabilar haqida).
G‘azabining poyoni yo‘q.
▬
Necha faryod toshib keldi ko‘ksin yorguday, Ko‘zi tinib, iztirobi poyonga yetdi.
A. Muxtor, Asarlar
Sirim borki, osmoni ko‘rinmas, G‘amim borki, poyoni ko‘rinmas.
Yoshlik
Har bir narsa kabi mehr-muhabbatning ham avvali, avji va poyoni bo‘lishi tabiiy.
X. Sultanov, Onamning yurti