1. Dunyoning to‘rt tomonidan biri; g‘arbga qarama-qarshi bo‘lgan tomon, quyosh chiqadigan tomon; kunchiqish.
Ot ko‘chaning sharqiga yurib yana shimolga burilib, tor ko‘cha bo‘ylab uzoq ketdi.
A. Qodiriy, O‘tgan kunlar
Urush g‘arbda, rota frontdan uch-uch yarim ming kilometr berida, yana sharqqa qarab ketayotibdi! Ahmadjon o‘ylab, o‘yiga yeta olmas edi.
A. Qahhor, Oltin yulduz
2. katta) ta) (Sh — G‘arbiy Yevropaga nisbatan sharq tomondagi mamlakatlar, o‘lkalar.
[ Ular hozirgi Sharq tarixi kitobini navbatma-navbat o‘qib va
▬
Sharqqa sayohat.
Yaqin. Sharq, Uzoq Sharq
Salimxo‘ja] Nusratillaning iqbol-u istiqboli haqida ko‘p chiroyli kitobiy so‘zlar bilan gapirar, yangi Sharqning qudrati, mil-latning guli bo‘ladi, deb maqtar edi.
A. Muxtor, Opa-singillar
eshitib o‘tirganlarida, Ochilning ko‘z oldiga dam-badam ezilib yig‘layotgan Zamira kelar, buning uchun u o‘zini gunohkorday his qilardi.
P. Qodirov, Uch ildiz
3. ayn. Sharaq.
Sanobarxon darvozani ustidan kichkina bosma qulf bilan sharq etib berkitdi-da, Adolatga ergashdi.
S. Zunnunova, Gulxan