1. Biror joyda doimiy yashov-chi, o‘rnashib qolgan; muqim;
Shaharning turg‘un xalqi.
▬
Bir necha yil darbadar umr kechirib oshpazlik qildi, oxiri ona qishlog‘i Avvalda turg‘un bo‘lib qoldi.
K. Yashin, Hamza
Sen aytgancha, kuyoving Toshkentdan ikkinchi uylanmasin-da, Kumushni qudalaring oldiga turg‘un qilib yuboraylik, tuzukmi?
A. Qodiriy, O‘tgan kunlar
Furqat vatanida bo‘lolmay turg‘un, Donishday, Voqifday g‘am-alam yutdi.
X. Rasul
2. O‘zgarmas bo‘lgan, doimiy, barqaror.
Turg‘un muvozanat. Turg‘un holat. Barcha tashkilotlarni turg‘un kadrlar bilan ta’minlash.
▬
Hayotda hech narsa turg‘un bo‘lib qolmaganiday, teatrda ham ko‘p narsalar o‘zgardi.
S. Karomatov, Hijron
3. To‘xtab, turib qolgan, harakat qilmaydigan; harakatsiz; oqmas.
Turg‘un suv.
▬
U ko‘zlarini hovuzdagi turg‘un ko‘kimtir suvga tikib o‘yladi.
Oybek, Tanlangan asarlar
4. Turg‘un (erkaklar va xotin-qizlar ismi).