1. Uchmoq fe’lidan sifatdosh. Uchar qushdan ulgi olgan jonivor, Minganning ko‘nglida qolmaydi g‘ubor. Yodgor
2. Uchganday tez yuradigan, juda tez chopadigan; chopqir. Bo‘taboy aka bu kunlarda o‘zini hali ot minishni durustroq bilmay turib, juda uchar otda uloqqa kirgan kishiday seza boshladi. A. Qahhor, Qo‘shchinor chiroqlari
3. Hiyla-nayrang bilan har nar-sani undira oladigan, har narsaga erisha oladigan; epchil. To‘lqinjon, kim aytadi seni olg‘ir, uchar yigit deb. Mana yarim yilcha bo‘lib qolibdi-ku, bitta qishloqi qizning muhabbatini qozonolmaysan. F. Musajonov, Huri
1. uchar qushni, oqar suvni tiymoq: -